Czas trwania jednej wizyty

Odwoływanie spotkań

Konsultację lub sesję terapeutyczną można odwołać najpóźniej 48 godzin przed umówionym terminem. W razie nie poinformowania o rezygnacji z sesji lub późniejszym jej odwołaniu, pacjent zobowiązuje się opłacić koszt tej sesji. W trakcie terapii naturalne jest doświadczanie różnego rodzaju emocji, mogą się również pojawić momenty zniechęcenia, doświadczanie lęku lub obaw, które będą skłaniać do odkładania spotkań. Takie uczucia są naturalne i zachęcam do omówienia ich na sesji. Powtarzające się odwołania ze strony klienta mogą skutkować zerwaniem kontraktu.

Pierwsze spotkania

Pierwsze spotkania nazywane są konsultacjami (zazwyczaj od 1 do 3 pierwszych spotkań) i mogą przybrać formę dalszej psychoterapii. Ich celem jest zebranie wywiadu i wybór odpowiedniej metody pomocy. W trakcie sesji konsultacyjnych terapeuta może zapytać o rodzaj doświadczanych trudności – ich dynamikę, czas trwania, zmienność, dotychczasowe leczenie, inne trudności i choroby somatyczne, zmiany w życiu, ważne osoby, doświadczenia z dzieciństwa itd. Pierwsza konsultacja ma na celu również zapoznanie się. Osoba uczestnicząca w takich spotkaniach może zobaczyć psychoterapeutę, zadać wszystkie nurtujące pytania oraz zastanowić się czy chce podjąć się terapii u tej właśnie osoby, czy ten terapeuta i ta metoda mu odpowiada. Jeśli terapeuta i klient zgadzają się na współpracę uzgadniają kontrakt określający zakres i formę współpracy. Obowiązuje to również klientów młodzieżowych. Nie ma możliwości prowadzenia terapii z nastolatkiem, który nie wyraża zgody na prowadzone działania. W takim wypadku rodzice mogą się zdecydować na współpracę w formie konsultacji rodzicielskich.

Ramy czasowe psychoterapii

Czas trwania procesu terapeutycznego zależy od wielu czynników m.in. rodzaju doświadczanych trudności, założonych celów. Czasami może być trudno dokładnie określić czas trwania terapii. Wyznaczenie terminu podsumowania kontaktu pomaga określić, w którym momencie nastąpi czas na ocenę zmian i ewentualne przeformułowanie problemów oraz celów. Może być to też pora na zakończenie leczenia. 

Z założenia terapia poznawczo – behawioralna jest terapią krótkoterminową i zwykle trwa kilka miesięcy. Krótkoterminowe wsparcie dedykowane jest osobom doświadczającym chwilowych kryzysów i problemów takich jak fobie, tiki, żałoba, kryzysy w życiu codziennym itp. W trakcie pracy może powstać potrzeba kontynuowania pracy nad innymi trudnościami bądź rozwoju kompetencji w wybranych obszarach. Terapia długoterminowa może trwać kilka lat. Często nie można oczekiwać, że problem, który utrwalał się przez lata zostanie przepracowany w ciągu kilku spotkań. Zmiana najczęściej wymaga czasu, zaangażowania i współpracy – często nie tylko samego klienta ale także systemu rodzinnego w przypadku dzieci i młodzieży. Długość psychoterapii może także zależeć od indywidualnych cech pacjenta, momentu, w którym zgłasza się na terapię i gotowości do zmiany. Istotne są także cele terapeutyczne, czyli to jakiej zmiany oczekuje klient oraz od jego przekonań i wyobrażeń na temat procesu terapeutycznego.

Prawo do zakończenia / przerwania psychoterapii

Zarówno pacjentowi, jak i psychoterapeucie przysługuje prawo do zakończenia psychoterapii, jak i jej przerwania na każdym etapie psychoterapii. Moment zakończenia psychoterapii najczęściej jest wspólną decyzją klienta i terapeuty. Ważne, aby była ona wcześniej omówiona. Przesłankami do zakończenia procesu psychoterapii są zrealizowane cele terapeutyczne, a także możliwość konstruktywnego radzenia sobie z trudnościami oraz subiektywne poczucie satysfakcji z różnych obszarów własnego funkcjonowania.